Զատկի տոնին Ֆիլանդիայում երեխաները իրենց դեմքերը ներկում են։ Գլխին և պարանոցին փաթաթում են շարֆ և դուրս են գալիս փողոց` մուրացկանություն անելու։ Արեւմտյան Ֆինլանդիայի որոշ հատվածներում մարդիկ խարույկ են վառում: Համաձայն ավանդույթի` ծուխն իր հետ տանում է երկրի վրա շրջող չար հոգիներին: Լենաստանում զատիկը այնպես են նշում ոնց որ հայաստանում Վարդեվարդը։ Մարդիկ իրար վրա ջուր են լցում։ Այս ավադույթը կոչվում է Սմինգուս-Դինգուս: Ըստ լեգենդի` այն աղջիկները, որոնց ջրում են, այդ տարվա ընթացքում ամուսնանաում են:
Ֆրանսիայում պատրաստում են հսկայական ձվաձեղ։ Այդ ձվաձեղի համար օգտագործում են չորս հարյուրից հինգ հայրուր հավկիթ, այն կարող է կշտացնել հազար հոգու։ Ասում են` այս ավանդույթը ձևավորվել է այն ժամանակ, երբ Նապոլեոնն իր զորքի հետ ճանապարհորդելով Ֆրանսիայում` կանգ է առել մի փոքրիկ քաղաքում, որտեղ նրան օմլետ են հյուրասիրել: Նրան այնքան է դուր գալիս ուտեստը, որ նա հրամայում է քաղաքի բոլոր մարդկանց հավաքել իրենց տանը մնացած հավկիթներն ու դրանցով պատրաստել հսկայական օմլետ:
Հունստանում որոշ հատվածներում մարդիկ հին իրեր են գցում պատուհանից՝ օրինակ հին թավաները, կուժերը և այլն։ Ինչ-որ չափով այս ավանդույթը նման է Վենետիկի Ամանորյա ավանդույթին, երբ պատուհանից դեն են նետում հին իրերը: