Կար մի փողոցային շուն, որը ձագ էր։ Նրան բոլոր մարդիկ սիրում էին։ Նա շատ էր սիրում դուրսը զբոսնել հիմնականում աշնանը։ Նա աննադատ զբոսնում էր և մտածում, թե ինչ բարի էն մարդիկ ու նույնիսկ մեկ մեկ մտածում էր, թե շներն էն ավելի լավը, թե մարդիկ և հասկանում էր որ մարդիկ ավելի լավն են։ Մի անգամ, երբ նա էլի զբոսնում էր պատահաբար սանդուղքից ընկավ և ոչ մի մարդ չօգնեց և ընդհանրապես ուշադրություն չդարձրեց, բայց շունը միևմույնն է սիրում էր մարդկանց։ Այսպես ձագ շունը մեծանում է և դառնում է մեծ և իմաստուն շուն։ Երբ մեծանում է շունը նրան ոչ մի մարդ չգիտես ինչու չէր սիրում։ Նա երբ էլի զբոսնում էր հասկացավ, որ գրեթե բոլոր մարդիկ շատ վատն են։